Romuald Malkowski (18.07.1923 – 30.11.1972) – polski malarz, rzeźbiarz, aktor i poeta.
Urodził się w Podbrodziu (dzisiejsza Litwa). Szkołę średnią ukończył w Wilnie. Naukę kontynuował w Szkole Dramatycznej im. Mieczysława Szpakiewicza, a po ewakuacji w roku 1945 w Szkole Dramatycznej Horzycy w Toruniu.
Występował na deskach teatrów wileńskich: Dramatycznym i Lutni, następnie w Teatrze Ziemi Pomorskiej. Po II wojnie światowej występował w teatrach objazdowych, w teatrach warszawskich oraz pracował w charakterze reżysera w zespołach młodzieżowych. W 1958 roku wyemigrował do Brukseli, gdzie spędził niemal resztę swojego życia.
W Brukseli ukończył Królewską Akademię Sztuk Pięknych. W 1963 roku Romuald Malkowski został uhonorowany przez władze Brabancji I nagrodą za rzeźbę „Głowa konia”. W pierwszej połowie lat 60-tych obrazy i rzeźby Malkowskiego były często wystawiane w najznakomitszych brukselskich galeriach sztuki, zarówno na wystawach zbiorowych, jak i indywidualnych.
Świat obrazów Romualda Malkowskiego oparty jest o zbiór osobistych symboli. Stąd też – jak można sądzić – wynikać może sposób malowania: lekki, szybki, szkicowy. Celem Malkowskiego nie było precyzyjne odzwierciedlenie świata, ale raczej budowanie emocji, impresji, uczucia.
Największy obecnie zbiór prac artysty znajduje się w Muzeum Zamku Górków w Szamotułach, gdzie można oglądać ponad 60 prac Malkowskiego.
4.06.2011 r. wystawa prac Romualda Malkowskiego odbyła się na terenie naszego gospodarstwa agroturystycznego. W czasie wystawy zaprezentowano zbiór obrazów z rodzinnej kolekcji rodziny Malkowskich.
Źródło: Życie moje… Obrazy z kolekcji księdza Alfonsa Rzeźniczka ze zbiorów Muzeum – Zamek Górków w Szamotułach. Tekst i opracowanie: Janina Kochanowska i Joanna Piwocka, Szamotuły 1998.
